dinsdag 19 oktober 2010

Leuke weken in een ver land

Hola

Dit heb ik de 16e geschreven, maar toen had ik geen internet:

(16-10)

Weer twee weken voorbij, maar dan weer zonder zus, want na amper vier leuke dagen is ze al weer naar Trujillo vertrokken. Als afscheid zijn we met een hele bende Chifa gaan eten, dat is Chinees eten met wat Peruaans erbij. Op de kaart stonden veel dingen die ik niet kende, dus heb ik maar iets genomen en het was heel lekker. Voor het eten, met voorgerecht en drankje, heb ik ongeveer 2 euro betaald. Typisch aan dit land: al het eten is enorm goedkoop. Allen hierheen, zou ik zo zeggen!
In dat weekend met zus zijn we ook eens rondjes gaan rijden met de auto. Jimena, mijn nichtje dat normaal ook in Trujillo woont, reed, maar spannend... zonder rijbewijs (wat hier heel normaal is. Mijn broer doet dat dagelijks). Ze hebben mij ineens een plaats getoond waar je dvd's kan kopen voor 2,5 sol per stuk, wat meer is dan op straat, maar in die winkel ben je zeker van de kwaliteit van je dvd en ze hebben er alles! Als ik een titel zeg, ligt de dvd 10 seconden later voor mijn neus.

En voor de films die ze nog niet hebben, is er de cinema! 1 euro inkom op maandag, dinsdag en woensdag, dus nu proberen we elke dinsdag te gaan, waarna we de avond afsluiten met gezellig ergens te gaan eten. Een keer in het beste hamburger-restaurant van de stad (waar ik 7 sauzen heb opgesomd toen er mij werd gevraagd met welke saus. Dat mag hier) en een keer in een kleine pizzeria waar de stenen oven op 2 meter van ons stond en we het deeg voor onze neus gerold zagen worden. 1 pizza voor 3 man voldeed en het was heerlijk! Beter dan in Italie vond ik.

De week erna zijn we naar Cajabamba geweest, een stad die op 3,5 uur rijden van hier ligt. Of toch als je tegen 110 km per uur door haarspeldbochten en bergweggetjes rijdt. Het was net een race tussen de drie families in drie auto's. Gelukkig kon ik onderweg genieten van het uitzicht, want we reden door een prachtige bergketen.
In Cajabamba zelf mochten we slapen in het huis van de familie van een van mijn peruaanse nonkels. Met de vier nichtjes in een kamer, gezellig!
Dat weekend had die familie een feest met veel eten en daar mochten we ook aan deelnemen. We hebben lekkere kip gegeten en verse broodjes, die ik heb zien bakken in een grote stenen oven. Heerlijk! En verser kon echt niet. Ik zag het deeg in de oven verdwijnen en een tijdje later was ik de lekkere krokante broodjes al aan het eten. Hmmm.

In de avond was er dan een feest op het plein. Daar stonden rare constructies van meer dan 50m hoog. Er waren er in elke hoek en tussenin ook nog wat gebouwd. Eerst vroeg ik me af wat die dingen waren, maar toen werd de eerste aangestoken. Een klein vuurtje in het midden van het onderste gedeelte, dat een vuurwerkje aanstak en zich dan naar het tweede gedeelte van het ding verplaatste en zo voort naar boven toe. Ik kan het eigenlijk niet echt uitleggen, omdat ik in België nog nooit iets heb gezien dat daar op leek. Zou ook gewoon verboden zijn in ons landje, omdat het gevaar op brandende huizen en mensen best wel groot is. Gelukkig zijn er enkel wat brandende stukken naar beneden gevallen tussen de mensen (en niet op mensen) en stond er maar een klein stukje dak in brand. Of toch een poster die op een dak hing en waar een brandend stuk vuurwerk op gevallen was. Dat viel dan heel spectaculair langzaam en brandend naar beneden, waar alle mensen stonden, maar tegen dat het echt beneden was, was het al opgebrand. Even een spannend moment!
Maar dus, die dingen heten Castillos en ik zou het leuk vinden als jullie er allemaal eens één konden zien, want ik vind het nogal onmogelijk ze al typend te beschrijven. Bij de volgende gelegenheid zal ik er foto's van nemen of een filmpje maken.

Tijdens en na de Castillos werd er gefeest en gedanst op het plein. Enkele Campesinos (mensen van het platteand met hoeden en kleurige kledij) waren heel vrolijk aan het dansen op live muziek.

Deze week heb ik heel veel gedaan. Elke dag had ik wel een uitstapje en als ik dan eens dacht dat ik niets te doen had, stonden er meisjes voor mijn deur om te vragen of ik mee weg ging en dan was ik weer de hele dag weg. Ik heb onder andere een plaats gezien waar oude graven waren outgehouwen in rotsen en met een oud bootje gevaren waarin we moesten trappen.
Ik ben ook een dag Belgisch gaan koken bij andere Belg Wim en daar heb ik een mummie gezien. Die heeft zijn mama eens als geschenk gekregen en nu staat die mooi in dat huis zoals in een museum. Gelukkig wel achter glas.
Na de mummie zijn we begonnen aan de tomatensoep, spaghetti en pannenkoeken. Jammie!

Laatste nieuwtjes:
De 21e (donderdag) vertrek ik op reis tot de 27e. We gaan mee met de school van de zoon van de presidente van AFS Cajamarca. Een viaje de promoción heet dat hier. Die zijn veel goedkoper dan andere reizen omdat dat met een school is. We hebben echt geluk dat we mee kunnen.
De reis gaat langs de Selva (regenwoud) en een dagje langs Chiclayo, een stad aan de kust. In totaal gaan we vier steden zien: Chiclayo, Moyobamba, Tarapoto en Rioja. Ik ben benieuwd en heb er echt veel zin in!

Zo dat was het weer eens.
Peru is een prachtig land en ik zit hier goed! (maar ik zal wel terugkomen na een jaartje hoor).
Hasta luego,

Hanne


zaterdag 2 oktober 2010

Kamperen in de Andes

Hola,

Dit weekend is enorm leuk begonnen, want ik sinds vrijdagochtend voor de eersre keer in mijn leven een zus in huis. Ze heeft zeven uur op de bus gezeten van Trujillo (de stad waar ze studeert) naar hier omdat er zondag verkiezingen zijn en stemmen in je eigen stad verplicht is. Tot maandag heb ik dus een zus en dat vind ik heel leuk.
Gisterenavond ben ik met haar, een neef en wat vrienden gaan kamperen... in de Andes dus! Het was prachtig. Een van mijn neven hier, Carlos, heeft een berg (je kan hier bergen kopen, jaja) en daar hebben we onze tenten opgeslagen en een vuur gemaakt. Met zicht op de mooiste bergen en in de verste verte geen huizen. Je kan de bergen hier ook moeilijk vergelijken met die in Europa. Deze zijn zoveel gigantischer! We hebben vanuit ons plekje aan het vuur de zonsondergang en vreemd genoeg ook de maansopgang kunnen bewonderen. Ik wist niet dat de maan exact zoals de zon kon opkomen, van achter een berg, met een cirkel van licht en dan steeds meer zichtbaar, maar dat kan dus blijkbaar allemaal.

Op het kampvuur hebben we marshmellows en worstjes geroosterd en we zijn nog heel de avond blijven zitten, zo mooi in the middle of nowhere op de top van een berg in een prachtig gebergte. Een echte aanrader!
Een nadeel aan kamperen in de bergen is wel dat het daar 's nachts enorm koud wordt en dat hout zo snel op raakt en het vuur na een tijdje verdwijnt. Toen we gingen slapen, had ik 4 tshirts en 3 pulls aan en een slaapzak en een dekentje over mij, maar toch bevroor ik en kon ik niet slapen van de kou. Brrrrr! Ik heb daardoor heel lang wakkergelegen en gewenst dat het ietsje warmer zou worden, maar de zon kwam pas vele uren later op dus het werd alleen maar kouder. Maar dat veranderde niets aan mijn goed humeur vandaag, want ik heb gekampeerd in de andes en dat was leuk! Slaap of niet :)

Dat was dit weekend, nu zal ik nog wat dingen vertellen die ik deze week heb meegemaakt.
Een van die dingen was iets minder leuk: we zijn naar een herdenkingsmis geweest van een vriendin van mijn gastpapa. Zij is een maand geleden omgekomen in een busongeluk (de bus reed van hier naar Trujillo, wat heel veel mensen hier doen) waarbij 14 doden zijn gevallen. Hier is het de gewoonte om een maand, zes maand en een jaar na de begrafenis telkens een herdenkingsmis te houden. En de kerk zat overvol. Heel veel mensen moesten rechtstaan en al die honderden mensen vormden aan het einde van de mis een rij om de familie van de vrouw die herdacht werd een knuffel te gaan geven. Zelfs ik, ook al kende ik ze niet, maar dat is hier echt de gewoonte en niemand vindt dat raar. Voor mij kwam het heel triestig over dat de familie 1000 keer 'het spijt me' moest horen, hoewel dat ook wel veel steun geeft.
Was echt wel een beetje raar, dat knuffelen, maar ook heel goed om de gewoontes hier te leren kennen.

Dan, op school. Sommige dingen zijn echt leuk. Maandag zijn we foto's gaan ontwikkelen in het lab, zo helemaal donker en met allemaal chemische dingen. We gaan zelf ook foto's moeten trekken met een filmrolletje en een echte oude niet-digitale camera van de universiteit en die dan ontwikkelen. Dat is echt wel heel leuk om te doen!
In filosofie ben ik vrijdag heel hard geschrokken toen ik mijn examen van de week ervoor terug kreeg en de prof voor heel de klas zei dat ik het zo goed had gedaan. Raar, want ik was er maar één les van de vijf geweest en ik had geen toegang tot de cursussen op het internet. Ik had op mijn examen dus gewoon maar wat geschreven, maar ik was toch een van de enigen die niet gebuisd waren. Ik moest zelfs twee van mijn antwoorden voorlezen voor de klas.
Voor de rest ga ik nog steeds graag naar mijn univ, maar duren de lessen wel wat te lang en nog steeds zonder pauze. Maar ik heb weinig lessen, dus heb ik zeker niet te klagen :)

Voor zover mijn week ongeveer. Hopelijk is het in België ook zo leuk:)
Hasta luego!

Hanne