Kamperen in de Andes

Hola,

Dit weekend is enorm leuk begonnen, want ik sinds vrijdagochtend voor de eersre keer in mijn leven een zus in huis. Ze heeft zeven uur op de bus gezeten van Trujillo (de stad waar ze studeert) naar hier omdat er zondag verkiezingen zijn en stemmen in je eigen stad verplicht is. Tot maandag heb ik dus een zus en dat vind ik heel leuk.
Gisterenavond ben ik met haar, een neef en wat vrienden gaan kamperen... in de Andes dus! Het was prachtig. Een van mijn neven hier, Carlos, heeft een berg (je kan hier bergen kopen, jaja) en daar hebben we onze tenten opgeslagen en een vuur gemaakt. Met zicht op de mooiste bergen en in de verste verte geen huizen. Je kan de bergen hier ook moeilijk vergelijken met die in Europa. Deze zijn zoveel gigantischer! We hebben vanuit ons plekje aan het vuur de zonsondergang en vreemd genoeg ook de maansopgang kunnen bewonderen. Ik wist niet dat de maan exact zoals de zon kon opkomen, van achter een berg, met een cirkel van licht en dan steeds meer zichtbaar, maar dat kan dus blijkbaar allemaal.

Op het kampvuur hebben we marshmellows en worstjes geroosterd en we zijn nog heel de avond blijven zitten, zo mooi in the middle of nowhere op de top van een berg in een prachtig gebergte. Een echte aanrader!
Een nadeel aan kamperen in de bergen is wel dat het daar 's nachts enorm koud wordt en dat hout zo snel op raakt en het vuur na een tijdje verdwijnt. Toen we gingen slapen, had ik 4 tshirts en 3 pulls aan en een slaapzak en een dekentje over mij, maar toch bevroor ik en kon ik niet slapen van de kou. Brrrrr! Ik heb daardoor heel lang wakkergelegen en gewenst dat het ietsje warmer zou worden, maar de zon kwam pas vele uren later op dus het werd alleen maar kouder. Maar dat veranderde niets aan mijn goed humeur vandaag, want ik heb gekampeerd in de andes en dat was leuk! Slaap of niet :)

Dat was dit weekend, nu zal ik nog wat dingen vertellen die ik deze week heb meegemaakt.
Een van die dingen was iets minder leuk: we zijn naar een herdenkingsmis geweest van een vriendin van mijn gastpapa. Zij is een maand geleden omgekomen in een busongeluk (de bus reed van hier naar Trujillo, wat heel veel mensen hier doen) waarbij 14 doden zijn gevallen. Hier is het de gewoonte om een maand, zes maand en een jaar na de begrafenis telkens een herdenkingsmis te houden. En de kerk zat overvol. Heel veel mensen moesten rechtstaan en al die honderden mensen vormden aan het einde van de mis een rij om de familie van de vrouw die herdacht werd een knuffel te gaan geven. Zelfs ik, ook al kende ik ze niet, maar dat is hier echt de gewoonte en niemand vindt dat raar. Voor mij kwam het heel triestig over dat de familie 1000 keer 'het spijt me' moest horen, hoewel dat ook wel veel steun geeft.
Was echt wel een beetje raar, dat knuffelen, maar ook heel goed om de gewoontes hier te leren kennen.

Dan, op school. Sommige dingen zijn echt leuk. Maandag zijn we foto's gaan ontwikkelen in het lab, zo helemaal donker en met allemaal chemische dingen. We gaan zelf ook foto's moeten trekken met een filmrolletje en een echte oude niet-digitale camera van de universiteit en die dan ontwikkelen. Dat is echt wel heel leuk om te doen!
In filosofie ben ik vrijdag heel hard geschrokken toen ik mijn examen van de week ervoor terug kreeg en de prof voor heel de klas zei dat ik het zo goed had gedaan. Raar, want ik was er maar één les van de vijf geweest en ik had geen toegang tot de cursussen op het internet. Ik had op mijn examen dus gewoon maar wat geschreven, maar ik was toch een van de enigen die niet gebuisd waren. Ik moest zelfs twee van mijn antwoorden voorlezen voor de klas.
Voor de rest ga ik nog steeds graag naar mijn univ, maar duren de lessen wel wat te lang en nog steeds zonder pauze. Maar ik heb weinig lessen, dus heb ik zeker niet te klagen :)

Voor zover mijn week ongeveer. Hopelijk is het in België ook zo leuk:)
Hasta luego!

Hanne