Hallo!
En vrolijke kerst en een gelukkig nieuwjaar!
Hier ben ik alleszins vrolijk en gelukkig het nieuwe jaar ingegaan. Het enige wat ontbrak was sneeuw, maar dan zou toch maar een vreemd zicht geweest zijn op het strand, onder de brandende zon.
Mijn eerste kerst in een ander land was heel anders dan thuis. Ik miste het vele, lekkere eten met de familie en Bomma&Bompa en ook de cadeautjes, want dit jaar ging mijn gastfamilie geen cadeaus geven, om niet te vergeten wat de betekenis van kerstmis is: Jezus, God en die dingen. Het was een vrij traditioneel feest met kalkoen (genoeg voor twee weken, gisteren heb ik nog steeds ’s morgens, ’s middags en ’s avonds kalkoen gegeten) en paneton, een soort zoet brood dat iedereen hier eet met kerst. Na kerst zijn we nog drie dagen van familie naar familie gereden en heb ik enkel kalkoen, koekjes en paneton gegeten. Na drie dagen dan een hele nacht wakkergelegen met erge buikpijn.
Hier ben ik alleszins vrolijk en gelukkig het nieuwe jaar ingegaan. Het enige wat ontbrak was sneeuw, maar dan zou toch maar een vreemd zicht geweest zijn op het strand, onder de brandende zon.
Mijn eerste kerst in een ander land was heel anders dan thuis. Ik miste het vele, lekkere eten met de familie en Bomma&Bompa en ook de cadeautjes, want dit jaar ging mijn gastfamilie geen cadeaus geven, om niet te vergeten wat de betekenis van kerstmis is: Jezus, God en die dingen. Het was een vrij traditioneel feest met kalkoen (genoeg voor twee weken, gisteren heb ik nog steeds ’s morgens, ’s middags en ’s avonds kalkoen gegeten) en paneton, een soort zoet brood dat iedereen hier eet met kerst. Na kerst zijn we nog drie dagen van familie naar familie gereden en heb ik enkel kalkoen, koekjes en paneton gegeten. Na drie dagen dan een hele nacht wakkergelegen met erge buikpijn.
Hier werd op kerstavond met de hele familie afgeteld tot 12uur, om dan iedereen te beginnen knuffelen en het glas te heffen op vanalles. Het samenzijn met heel de familie was hier heel belangrijk die avond. Een van de nichtjes was er niet omdat ze drie maand in Amerika werkt dit jaar, maar ze hebben haar via internet gebeld en een grote flatscreen-tv aan het hoofd van de tafel gezet met haar erop, en zo was ze er toch een beetje. Het was echt grappig, meer dan een uur en ook het aftellen en het speechen hebben we met haar gedaan, terwijl zij achter haar computer zat in de US.
Een paar dagen na kerst, op 28 december, begon uiteindelijk het échte feest. Die avond nam ik met Noemy (zus) de bus naar Trujillo. Nacht één: zeven uur wakkergebleven in de bus. Dag één: naar het strand met Noemy, Carlos (neef) en zijn zoontje Nicolas, die mij niet leuk vindt omdat ik zo groot ben. Het beste strand van Trujillo ligt in Huanchaco, een heel mooi dorpje aan de kust waar heel het jaar door wordt gesurft. Met de taxi 20 minuten van de stad en met de bus wat langer. Als we naar het strand gaan, is het meestal daar.
Tegen de avond vertrokken we dan naar Mancora, één van de mooiste stranden van Peru, klaar voor vijf dagen feest, maar eerst nog een nacht op de bus, deze keer 11 uur willen slapen, maar niet kunnen omdat de bus niet comfortabel is en balen omdat andere mensen wel slapen. De bus kwam aan in het dorp om vier uur in de ochtend en toen hadden we nog geen plaats om te slapen. We zijn toen met twee mototaxi’s op hotel-zoektocht gegaan, maar alles was vol. We waren met vier personen op zoek naar een slaapplaats en desnoods gewoon een kamer waar we op de grond konden slapen en tenminste onze spullen veilig konden achter laten. Uiteindelijk was er ergens op het strand wel een bungalow vrij, maar die was wat te duur. Toen de mototaxi-man ons hoorde zeggen dat we niet meer dan 200 Sol (60 euro) wouden betalen per nacht voor een plek, zei hij dat hij iemand kende die zijn huis verhuurde voor 200 Sol per nacht. Het was in het dorpje zelf, dat heel anders is dan het toeristische strand en waar de mensen vrij arm en in kleine huisjes wonen. De taximan klopte aan bij een van die huisjes en zijn vriend kwam half slapend de deur opendoen. Hij woonde in een huisje met twee kamers en buiten was ook een badkamer. Toen we vroegen voor hoeveel geld hij zijn huisje verhuurde, had hij zelf geen idee, maar zei de taximan ‘200’. We vroegen het nog eens aan de meneer, maar de taximan bleef antwoorden. Het leek eerder alsof hij het huisje aan het verkopen was, in plaats van de andere man. Toen we aan de man van het huisje vroegen of we het ook konden huren voor 160 Sol, zei die meteen: ja, dat lijkt me wel genoeg. Ik ben er zeker van dat hij dat ook had gezegd bij 100, of zelfs minder, en ik denk dat de taximan toch wel mee heeft gedeeld in de winst. 200 Sol is hier voor sommige mensen een maandloon, dus dat was echt wel veel voor iemand die daar woonde in dat huisje.
Tegen de avond vertrokken we dan naar Mancora, één van de mooiste stranden van Peru, klaar voor vijf dagen feest, maar eerst nog een nacht op de bus, deze keer 11 uur willen slapen, maar niet kunnen omdat de bus niet comfortabel is en balen omdat andere mensen wel slapen. De bus kwam aan in het dorp om vier uur in de ochtend en toen hadden we nog geen plaats om te slapen. We zijn toen met twee mototaxi’s op hotel-zoektocht gegaan, maar alles was vol. We waren met vier personen op zoek naar een slaapplaats en desnoods gewoon een kamer waar we op de grond konden slapen en tenminste onze spullen veilig konden achter laten. Uiteindelijk was er ergens op het strand wel een bungalow vrij, maar die was wat te duur. Toen de mototaxi-man ons hoorde zeggen dat we niet meer dan 200 Sol (60 euro) wouden betalen per nacht voor een plek, zei hij dat hij iemand kende die zijn huis verhuurde voor 200 Sol per nacht. Het was in het dorpje zelf, dat heel anders is dan het toeristische strand en waar de mensen vrij arm en in kleine huisjes wonen. De taximan klopte aan bij een van die huisjes en zijn vriend kwam half slapend de deur opendoen. Hij woonde in een huisje met twee kamers en buiten was ook een badkamer. Toen we vroegen voor hoeveel geld hij zijn huisje verhuurde, had hij zelf geen idee, maar zei de taximan ‘200’. We vroegen het nog eens aan de meneer, maar de taximan bleef antwoorden. Het leek eerder alsof hij het huisje aan het verkopen was, in plaats van de andere man. Toen we aan de man van het huisje vroegen of we het ook konden huren voor 160 Sol, zei die meteen: ja, dat lijkt me wel genoeg. Ik ben er zeker van dat hij dat ook had gezegd bij 100, of zelfs minder, en ik denk dat de taximan toch wel mee heeft gedeeld in de winst. 200 Sol is hier voor sommige mensen een maandloon, dus dat was echt wel veel voor iemand die daar woonde in dat huisje.
In de eerste kamer stonden twee tweepersoonsbedden. Eén van de meneer en nog een ander. Hij veranderde de dekbedovertrek, nam zijn kleren uit de kast, en ging drie nachten bij zijn mama wonen. Op het einde vroegen we nog of hij niet toevallig nog een bed had, en ja hoor, hij haalde uit de tweede kamer nog zo’n groot bed te voorschijn. Die kamer ging daarna op slot en werd de ‘geheime kamer’, waarvan we nooit wisten wat er was en hoeveel lijken er lagen enzo (volgens mijn vrienden werden daar ’s nachts Belgen vermoord, jeuj).
Het huis was niet bepaald proper en eerst vonden we het niet zo leuk, maar uiteindelijk was het er super. De eerste dag belden er nog plots vrienden en vrienden van vrienden van vrienden die nog geen slaapplaats hadden en op nacht twee lagen we daar met negen mensen: drie in elk bed. Het was echt een leuke groep en we gingen elke dag naar het strand.
De eerste dag zijn we naar Punta Sal geweest, waar het mooiste strand was van de regio. Het was er enorm heet, maar er was een zee om in af te koelen en er waren heerlijke golven om in te spelen. Tegen de middag zijn we in een restaurant gaan eten, waar we in het zwembad mochten zwemmen. Daarna zijn we terug naar het dorp gegaan. Mancora staat bekend om zijn feesten rond nieuwjaar. Uit heel de wereld gaan mensen naar daar om dat dagenlang te vieren en het strand was elke avond gevuld met vrolijke, feestende mensen.We zijn drie avonden op rij gaan feesten in een hotel dat Sol y Mar heette, zon en zee. Dat hotel had een heel groot binnenplein, vlak naast het strand, zodat we precies op het strand zelf aan het dansen waren. Elke avond was heel het plein gevuld en was er een groot feest. Het was er superleuk!
Toen we teruggingen naar het huisje, brak de sleutel af in het slot en moesten we bij de oma-buurvrouw gaan aanbellen om een andere sleutel te vragen. In het midden van de nacht, best vervelend. Niemand durfde, dus heb ik dat maar gedaan.
De eerste dag zijn we naar Punta Sal geweest, waar het mooiste strand was van de regio. Het was er enorm heet, maar er was een zee om in af te koelen en er waren heerlijke golven om in te spelen. Tegen de middag zijn we in een restaurant gaan eten, waar we in het zwembad mochten zwemmen. Daarna zijn we terug naar het dorp gegaan. Mancora staat bekend om zijn feesten rond nieuwjaar. Uit heel de wereld gaan mensen naar daar om dat dagenlang te vieren en het strand was elke avond gevuld met vrolijke, feestende mensen.We zijn drie avonden op rij gaan feesten in een hotel dat Sol y Mar heette, zon en zee. Dat hotel had een heel groot binnenplein, vlak naast het strand, zodat we precies op het strand zelf aan het dansen waren. Elke avond was heel het plein gevuld en was er een groot feest. Het was er superleuk!
Toen we teruggingen naar het huisje, brak de sleutel af in het slot en moesten we bij de oma-buurvrouw gaan aanbellen om een andere sleutel te vragen. In het midden van de nacht, best vervelend. Niemand durfde, dus heb ik dat maar gedaan.
De tweede dag zijn we naar een ander strand geweest, waar het weer zo warm en mooi was en we lekker zijn gaan eten. Echt heerlijk, zo’n dagje strand. Deze dag was de 31e en we wouden graag iets gaan eten in de avond om nieuwjaar te vieren, maar we hadden zoveel gegeten in de middag dat we niet hebben avondgegeten. Alleen een hamburger, wat ik een leuk idee vond om eindejaarsavond te vieren. Vond ik leuker dan de jaarlijkse kreeft, waar ik altijd bang van ben als die op mijn bord ligt. Leve de hamburgers!
Na de hamburger zijn we naar het strand vertrokken, waar een mooi vuurwerk te zien was. We wouden in het hotel gaan aftellen voor nieuwjaar, maar toen we om 10 voor 12 vertrokken, zagen we dat daar een lange rij stond vol wachtenden. Na een beetje voorsteken, haalden we het bijna, maar toch stonden we nog op het strand tot een minuut na 12. En het was leuk, aftellen in de rij!
Daarna begon het echte feest en het was een heerlijke avond. Lekker warm ook, eens nieuwjaar vieren zonder pull of jas en op blote voeten in het zand!
Toen ik die avond net ging slapen in het huisje, hoorde ik een meisje dat die nacht ook daar ging blijven, kloppen op de deur van het verkeerde huis. Weer de oma-buurvrouw die werd wakkergemaakt. Het meisje klopte heel hard op die deur en ik hoorde haar roepen: doe open, doe open! Snel! Maar dan met heeeel veel lawaai. Ik ging snel buitenstaan en haalde ze snel naar binnen, maar wat later stond de oma aan onze deur om te vragen wat er was. Niemand durfde te antwoorden, dus deed ik maar het raam open om het uit te leggen. Het was best een grappige situatie en we hebben nog veel mopjes gemaakt over de oma die we altijd wakkermaakten.
Daarna begon het echte feest en het was een heerlijke avond. Lekker warm ook, eens nieuwjaar vieren zonder pull of jas en op blote voeten in het zand!
Toen ik die avond net ging slapen in het huisje, hoorde ik een meisje dat die nacht ook daar ging blijven, kloppen op de deur van het verkeerde huis. Weer de oma-buurvrouw die werd wakkergemaakt. Het meisje klopte heel hard op die deur en ik hoorde haar roepen: doe open, doe open! Snel! Maar dan met heeeel veel lawaai. Ik ging snel buitenstaan en haalde ze snel naar binnen, maar wat later stond de oma aan onze deur om te vragen wat er was. Niemand durfde te antwoorden, dus deed ik maar het raam open om het uit te leggen. Het was best een grappige situatie en we hebben nog veel mopjes gemaakt over de oma die we altijd wakkermaakten.
De volgende dag zijn we, na weer heel weinig slapen, weer naar een heerlijk strand geweest waar heel wilde golven waren. Toen ik even een wandelingetje maakte langs de zee, kwam ik eerst een reuzevis tegen en daarna een reuzeschildpad van anderhalve meter lang. Leuke wandeling wel.
Ook op die plek aan de kust vonden we een hotel met zwembad waar we konden eten en zwemmen. Het was een heel mooi gelegen restautant, wat hoger dan de zee en met een prachtig uitzicht.
Ook op die plek aan de kust vonden we een hotel met zwembad waar we konden eten en zwemmen. Het was een heel mooi gelegen restautant, wat hoger dan de zee en met een prachtig uitzicht.
Die avond wouden we op tijd terugzijn in Mancora, om de zonsondergang te zien boven de zee, maar dat is ons elke avond mislukt. We wouden graag paardrijden langs de kust, terwijl de zon onderging. Dat kostte ongeveer 3 euro voor een halfuur, maar het is er uiteindelijk niet meer van gekomen. Spijtig!
Ook de derde nacht zijn we naar Sol y Mar gegaan, waar het weer feest was. Toen we vertrokken tegen elf uur, waren Noemy en Carlos al half aan het slapen en wouden ze niet mee gaan omdat ze zo moe waren. Tegen drie uur ’s nachts wouden mijn vrienden met wie ik op het feest was, naar huis gaan en ging ik maar mee. In het huisje had ik mijn pijama al aan, toen Noemy plots wakker werd en vroeg: Hanne, gaan we feesten? En ja, twee minuten later had ik mijn kleedje weer aan en waren we op weg naar het feest. Tot in de vroege uurtjes!
De volgende dag was helaas al de laatste. Omdat ons water de laatste twee dagen niet meer werkte, moesten we water gaan vragen bij de buurvrouw en ons douchen met een emmertje water. We zijn dan maar niet meer gaan zwemmen, omdat we dan vol zeewater zouden hangen en we moesten nog elf uur in de bus zitten die avond. We zijn wel op het strand gaan zitten en verder hebben we niet zoveel gedaan. We waren nogal moe.
De volgende dag was helaas al de laatste. Omdat ons water de laatste twee dagen niet meer werkte, moesten we water gaan vragen bij de buurvrouw en ons douchen met een emmertje water. We zijn dan maar niet meer gaan zwemmen, omdat we dan vol zeewater zouden hangen en we moesten nog elf uur in de bus zitten die avond. We zijn wel op het strand gaan zitten en verder hebben we niet zoveel gedaan. We waren nogal moe.
En zo eindigde de heerlijke reis. Nacht zes, met elf uur bussen.
Het was mijn beste nieuwjaar ooit. Moeilijk te overtreffen, maar ik hoop dat jullie het daar ook leuk hebben gehad! Volgend jaar kom ik weer mee vieren in de sneeuw.
Nog een laatste weetje om af te sluiten:
Mijn gsm kan 2011 niet aan! Sinds middernacht in nieuwjaar, bevind ik mij volgens mijn gsm in de maand 73 van het jaar 2010M. Op nieuwjaar was het dag 129, nu al dag 132. Geen idee hoeveel dagen er in mijn nieuwe maanden zijn. Het vervelende is dat ik niet weet hoe ik dit kan veranderen, want dat ding begint te flashen als ik de datum wil veranderen. Niet leuk, want ook mijn kalender werkt nu niet meer.
Un Feliz año y tres besos,
Mijn gsm kan 2011 niet aan! Sinds middernacht in nieuwjaar, bevind ik mij volgens mijn gsm in de maand 73 van het jaar 2010M. Op nieuwjaar was het dag 129, nu al dag 132. Geen idee hoeveel dagen er in mijn nieuwe maanden zijn. Het vervelende is dat ik niet weet hoe ik dit kan veranderen, want dat ding begint te flashen als ik de datum wil veranderen. Niet leuk, want ook mijn kalender werkt nu niet meer.
Un Feliz año y tres besos,
Hanne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten