Deze week

Hola!

Het leven in Peru wordt steeds normaler. Ik voel me hier nog altijd goed en voorlopig heb ik nog geen echte problemen met het aanpassen. Het eten is wel heel anders dan in België en het is raar om mijn vrienden niet in de buurt te hebben, maar daartegenover staat dan wel dat ik elke dag nieuwe mensen zie en dat ik hier een hele stad voor mij heb liggen die ik nog kan verkennen.

Intussen ga ik al een week naar school. De lessen die ik volg zijn heel anders dan in België. In de meeste lessen zitten we met heel weinig in de klas (minder dan 10) en praat de prof echt met zijn leerlingen.  We krijgen wel bij ongeveer elke les huiswerk mee, maar tot nu toe valt dat goed mee. Voor fotografie moeten we 10 bepaalde foto’s trekken en 5 minuten voor de klas praten over een fotograaf. In het Spaans…
Dat wordt nog spannend!

De lessen zijn hier wel lang (2 of 3 uur) en tegen het einde is dat wel heel saai omdat het vermoeiend is om naar een andere taal te luisteren en na een uur lukt dat al veel minder goed.  Gelukkig versta ik steeds meer en gaat mijn Spaans er wel op vooruit. Ik kijk echt uit naar het moment waarop ik die taal spreek alsof het Nederlands is, want nu is het soms moeilijk om dingen in mijn hoofd te hebben die ik niet kan verwoorden.

Maandag zijn we met de drie Belgen de toerist gaan uithangen. We zijn naar het centrum van de stad (Plaza de Armas) geweest en zijn de trappen op geklommen die naar een heel mooi kerkje leiden. Onderweg in alle winkeltjes binnengeweest om naar de souvenirtjes te gaan kijken en boven mocht dan natuurlijk de INKA KOLA niet ontbreken. Net vakantie!

Verder ben ik ook nog gaan basketballen en voetballen met mijn klasgenoten en daarstraks ben ik met de fiets naar school gereden.  Op een weg zonder wegstroken of fietspaden en vol met auto’s en motortaxi’s. Een echt avontuur dus!

Dat was het tot nu toe. Het leven in Peru begint vorm te krijgen J

Hasta luego,

Hanne